INSIDE LLEWYN DAVIS (Eleştiri)

Joel & Ethan Coen'in en beğendiğim ve takdir ettiğim yanları, her filmlerinde farklı şeyler denemeleri. Yıllar boyunca ortaya koydukları Fargo, The Big Lebowski, O, Brother, Where art Thou?, No Country For Old Men vs. sinema eserleriyle yeni türler karşısında da yetenekli olduklarını kabul ettirdiler. Deneysel yapıtları, yapıtlarındaki inişli-çıkışlı dengesizlikleri, hayatın acı yanlarını öne çıkaran -kanımca- natüralist üslupları, ölümsüz karakterleri ve kendi süzgeçlerinden geçirdikleri kara komediyi son derece merak cezbedici bir senaryo ile seyirciye aktaran, ve böylece hem Hollywood'da hem de dünyâ sinemasında önemli ve saygın bir yer edinmiş Coen kardeşlerin başyapıt olmaya aday yeni filmi, Inside Llewyn Davis, 1961 yılının kış aylarında geçiyor. Filmin ana konusu; bir folk müzisyeninin, ortağının intihar etmesinden sonra başlayan hayata tutunma öyküsü.

Ancak Llewyn Davis zengin, varlıklı veya havalı biri kesinlikle değil. Tam tersine, beş parası olmayan bir evsiz. Zaman zaman değişik menajerlerle değişik mekânlarda çalıyor fakat kazandığı para anca günlük ekmeğini çıkartacak kadar. Öyle ki, iki arkadaşıyla berâber söylediği, ileride hit olup büyük miktarda para elde edeceği Please Mr. Kennedy'yi söyledikten hemen sonra içinde bulunduğu durumdan mütevellit, şarkının kâr payını almaktan vazgeçmesi karşılığında nakit talep ediyor... Bazı müzisyen arkadaşları var, çoğu zaman onların evinde kalıyor. Pekâlâ, onlar da bıkıyor bir süre sonra. Llewyn, eski arkadaşı olsun, yeni tanıştığı bi' müzisyen olsun, ablası olsun, yaşlı entel karı-koca olsun; kanepe yer aldığı sürece herkesin evinde sabahlayabilir. İşte böyle biri Llewyn Davis. Soğuk kış aylarında bile ekmek parası için yollarda sürüklenen, sürekli iyilik isteyerek bütün tanıdıklarına gına getiren, şans eseri eline geçen turuncu kedisiyle geleceği hakkında ne yapacağını bilmeyen yalnız bir gariban. Neyse ki çaresizliğine rağmen, yaşama sımsıkı tutunan, kirli işlere bulaşmayan, başkasının ocağına incir dikmeyen, kimseyi kıskanmayan, kendi kendine yeten; kısaca -tabiri caizse- onurlu bir insan.

Inside Llewyn Davis'de Coen biraderler, bu müzisyenin hayatından bir kesit sunuyor ve hem onu tanımamıza, hem folk müziğin yükselişine tanık olmamıza, hem de 60'ların Amerikan müzik anlayışını tanımamıza yardım ediyor. Vazifelerini yaparken, klişeden uzak durarak, karamsar bir hava eşliğinde, her zamanki tarzları ile konuyu işliyorlar ve seyirciyi de yanlarında sürüklüyorlar; bu özellikler ise Inside Llewyn Davis'i başyapıt mertebesine oturtuyor.


+ Tüm oyunculardan muhteşem performans.

+ Kulakların pasını silen müzikler.

+ "Müzisyenler iyi para kazanır" algısını eleştiren yapısı.

+ Klişelerden uzak durması.

+ Güçlü yan karakterlerin konuyu dağıtmaması.

- Dinlemesi ne kadar hoş olsa da, 100 dakikalık filme göre müziklerin ekran süresi fazla. 

- Folk müzik sevmeyenler için işkence niteliğinde. 

INSIDE LLEWYN DAVIS (2013)

9/10