MAN OF STEEL: Dünyâyı kurtarma sırası Superman'de

11:15 gibi erken bir saatte sinemada seyrettiğim Man of Steel için büyük beklentiler içinde değildim. Çünkü bir Supermansever değilim, çizgi romanlarını da okumadım, filmlerini de izlemedim(sorsan tüm filmlerini bilirim ama), diğer süper kahramanlara duyduğum ilginin onda birini Superman'e duymadım. Bunun sebebi bence hakkında, Batman, Iron Man, The Incredible Hulk vs. süper kahraman yapımları gibi, nefes kesici bir eser yapılmaması(Birden çok nedeni olabilir bu durumun, ama asıl neden bu olmalı). Neyse, uzatmadan filme geçeyim.

Öncelikle, Çelik Adam bir orijin filmi olduğundan karakter derinliği elbette olacak. Önce karakterleri, sonra iç dünyâlarını gösterirsin. Makul bir süre içinde kişiyi iyice tanıtman gerekir. Bu süre eğer 140 dakikalık filmin yarısını kapsıyorsa sorun var demektir. Anlatılmak istenen zaten anlaşılıyor, uzatmanın manası yok. Zack Snyder, filmi yüzeysel göstermemek için bazı sahneleri gerçekten uzatmış. Film boyunca sıkıldığım bayağı sahne oldu.

Süper kahraman filmlerinde en önemli şey, bana göre, mümkün olduğunca gerçekçi olmaktır. Şimdi gerçekçi olmak dedim de, gözlerinden ışınlar saçan, uçabilen, vücûduna mermi işlemeyen birisi ne kadar gerçekçi olabilir? "İnandırıcı" diyelim biz ona.

Man of Steel bana hiç inandırıcı gelmedi. Tamamen film için hazırlanmış repliklerin, gerçek hayattan uzak olduğunu düşünüyorum. Daha ilk sahnede(zararsız spoiler alarmı), bir darbe oluyor, askerler devlet(ya da ülke, gezegen; her neyse...) büyüklerinin bulunduğu odaya giriyor, General Zod yaşlı bir bayanı vuruyor, Superman'in babası Jor-El(Russell Crowe) hiçbir şey olmamış gibi olanları izliyor. Sonra Zod "gel bana katıl" gibisinden bir şey söylerken Jor-El hiç düşünmeden "sen mi liderimiz olacaksın?" benzeri bir soru soruyor. Böyle bir vaziyette sorulacak soru değil bu, film için yazılmış olduğu belli. Sizi bilmem ama böyle uyduruk replikler beni her filmde rahatsız eder.

Genel olarak gayet başarılı bulduğum CGI'ı, dövüş sahnelerinde izlemek zevkli olduğu kadar sıkıcı da. Zirâ filmin son 30-40 dakikası yüzde yüz Superman ile Zod kavgasından ibâret. Filmin bir an önce bitmesini istediğim anlar oldu. Zack Snyder fazla güvenmiş ve olabildiğince üzerinde durmuş efektlerin; film sırtını CGI'a dayamış diyebiliriz. Yalnız Kripton gezegeninin tasvirini çok beğendiğimi de belirtmem gerek.

Müziklere gelelim. Filmin soundtrack'leri usta besteci Hans Zimmer'in elinden çıkma. Baştan sona, her tempoya uygun müziklerle Zimmer, çok iyi iş çıkartmış. Tebrik etmek lâzım.

Oyuncu performanslarını birkaç aksaklık dışında başarılı buldum. Henry Cavill'in yüzü çok iyi uymuş Superman'e; oyunculuk olarak da ne kötü ne iyi, tam ortası. İkinci filmde daha iyi performans sergileyecektir. Russell Crowe'un da zaman zaman yapmacık olduğu yerler vardı ama genel olarak iyiydi. Kevin Costner zaten üç defâ gözüktü filmde, iki Oscar ödüllü aktör(kendisi en sevdiğim oyunculardandır) oynadığı sahnelerin hakkını vermiş. Amy Adams ve Laurence Fishburne iyiydiler.

Yalnız filmin kilit oyuncusu(şimdi uydurduğum bir terimdir, anlamını sorsan söyleyemem) Michael Shannon, inanılmaz bir kötü adam olmuş. Bazı adamların doğasında vardır kötü adam olmak, Michael Shannon da bu adamlardan birisi olduğunu göstermiş Çelik Adam'da. Üst üste 4 kez "I will find him!" demesi beni bitirdi resmen.

 "I WILL FIND HIM!" 

Kaliteli dövüşlere sahip bi' film izlemek isteyen varsa kaçırmasın Man of Steel'i. 10 üzerinden puanım 6,5.